Η ιστορία του χωριού

Το παλιό χωριό βρισκόταν από την ανατολική πλευρά του καναλιού της τάφρου Τ66. Μετά από καιρό στο χωριό έπεσε μια αρρώστια που το όνομα της ήταν πανούκλα και ανάγκασε τους κάτοικους να μετακινηθούν προς τη δυτική πλευρά του καναλιού στην συμβολή καναλιού με τον παραπόταμο Κούτικα ή αλλιώς Σκροπ όπως το ονόμαζαν οι ντόπιοι. Οι κάτοικοι του ήταν σχεδόν το 1/5 του σημερινού χωριού. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί ήταν όλοι ντόπιοι και μιλούσαν την Μακεδονική (Σλαβική) γλώσσα μέχρι το 1922 που στο χωριό εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες. Το χωριό θα παραμείνει εκεί μέχρι το 1938 όπου μετά από κακοκαιρίες το κανάλι της Τάφρου Τ66 θα φουσκώσει και θα πλημμυρίσει και για άλλη μια φορά οι κάτοικοι θα αναγκαστούν να μετακινηθούν 2 χιλιόμετρα δυτικότερα στο μέρος που βρίσκεται το σημερινό χωριό.

Μάζεμα βαμβακιού

Μέχρι το 1926  ονομάζονταν Γιάντσιστα  και μετονομάστηκε σε Άγιο Γεώργιο από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που βρίσκονταν στο κάτω χωριό. Η αρχαιολόγος Μελίνα Παισίδου στο αρχαιολογικό δελτίο 49 αναφέρει ότι η Γιάντσιστα ταυτίζεται πιθανότατα με την Ιωαννίτζιστα, Βυζαντινό οικισμό που αναφέρεται από τον 13^ο  αιώνα.

Το πρώτο  χωριό, το όνομα του οποίου ήταν Κεραμίτκα, βρίσκονταν δίπλα στον Άγιο Αθανάσιο, και εξ’ αιτίας μιας επιδημίας το εγκατέλειψαν και εγκαταστάθηκαν στη θέση που βρίσκονταν η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Αργαλειός

Τον Δεκέμβριο του 1935 έγινε η μεγάλη πλημμύρα και οι άνθρωποι χάσανε όλη τους την περιουσία. Από τα 80 γιδοπρόβατα που είχανε πολλοί τους έμεναν τα 20 μόνο. Οι άνθρωποι του χωριού γυρνούσαν μέσα στις στάνες και κούρευαν τα φόφια πρόβατα. Πολλοί άνθρωποι φεύγανε από το παλιό χωριό με το ζόρι και χτίσανε το καινούριο χωριό το οποίο μετά από 10 χρόνια το έκαψαν οι κομμουνιστές κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Επίσης στην περιοχή Παλιάμπελα 500μ νοτιοανατολικά του δρόμου Αγίου Γεωργίου-Ζερβοχωρίου υπάρχει μία τούμπα όπου βρέθηκε οικισμός της Νεότερης Νεολιθικής περιόδου. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές αυτές βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Βέροιας. Σήμερα οι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου ασχολούνται με την γεωργία και την παραγωγή κηπευτικών. Γύρω από το χωριό υπάρχουν θερμοκήπια τα οποία προμηθεύουν με κηπευτικά όλο τον νομό Ημαθίας. Οι κάτοικοι όμως παραπονιούνται ότι οι δουλειές τους δεν πάνε καλά διότι δεν υπάρχουν καλές τιμές στα κηπευτικά προϊόντα.