Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

οι συντελεστές της ερευνητικής εργασίας

Με το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς 2011-2012 ενα τμήμα της πρώτης τάξης του 5ου Λυκείου Βέροιας στο μάθημα της Ερευνητικής εργασίας αποφασίστηκε να ασχοληθεί με το παρακάτω θέμα.
'Οικογενειακή και τοπική ιστορία με εθνογραφικά στοιχεία των χωριών Αγίου Γεωργίου και Πατρίδας του Δήμου Βέροιας'
Ακολουθεί φωτογραφία των μαθητών και του υπέυθυνου καθηγητή στο εργαστήριο Πληροφορικής του σχολείου

απο αριστερα προς τα δεξιά:Μπαλτζής  Δ., Δημογλίδου Έφη, Δημογλίδου Ελένη, Πέιος Α., Κετόγλου Γ., Αποστολίδου Αι., Ορφανίδης Γρ., Βρέσκας Θ., Σπυριδωνίδης Σ., Κατσικαρώνης Ν., Πιλιτσίδης Λ., Κιάτσης Γ., Βασιλείου Γε., Τσαχουρίδης Γε., Δαμιανίδου Ε., Πάια Τζ. κ.Ορφανίδης Ηλίας

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012

Συνένευξη μαθητών απο κατοίκους του Αγιου Γεωργίου

Στις 24-10-2011 οι μαθητές πήραν συνέντευξη απο κατοίκους  του Αγιου Γεωργίου στον χωρο του ΚΑΠΗ


Βασιλείου  Γιώργος ,Σπυριδωνίδης Σταύρος,Νικολαϊδης Δημίτριος ,Κιάτσης Ιωάννης,  Λουκάς Πιλιτσίδης


Πιλιιτσίδης Λουκάς ,Σπυριδωνίδης Σταύρος ,Νικολαϊδης Δημίτριος , Κιάτσης Ιωάννης, Ορφανίδης Ηλίας

Βασιλείου Γιώργος,ΣπυριδωνίδηςΣταύρος,Νικολαϊδης Κωνσταντίνος, Νικολαίδης Δημήτριος, Κιάτσης Ιωάννης, Λουκας Πιλιτσίδης


Παπαπετρίδης, Ξενιτίδης, Τσολακίδης,Βασιλείου


Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Παλιές φωτογραφίες του χωριού

απο τον μαθητή Κατσικαρώνη Νίκο

1960 ταβέρνα χωριού

1962 βάπτιση ναός αγίου γεωργίου

1962 καφενείο αγίου γεωργίου

1963 πανηγύρι αγίου γεωργίου

1963καφενείο αγίου γεωργίου

1964 γιορτή 25η Μαρτίου

1964 γυμναστικές επιδείξεις

1964 μάζεμα βαμβακιού

1964 πανηγύρι αγίου γεωργίου

1964 σχολικές εκδηλώσεις

Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Στόχοι του προγράμματος-μέθοδοι εργασίας-συμπεράσματα από τη διεξαγωγή του



Στόχοι του προγράμματος – πλαίσιο
Οι παράγοντες που ελήφθησαν υπόψη για την επιλογή του θέματος ήταν ποικίλοι : Aρχικά , λάβαμε υπόψη τα ενδιαφέροντα των παιδιών αλλά και την πρωτοτυπία του θέματος .
Σημαντικός παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην επιλογή του αντικειμένου ήταν η ευκολία στον τρόπο συλλογής του υλικού αλλά και το πόσο ελκυστικοί θα ήταν οι μέθοδοι έρευνας για τους μαθητές. Έτσι , προτιμήθηκε τον συγκεκριμένο θέμα ,σχετικά με την καταγωγή . γιατί προϋπέθετε τρόπους δουλειάς οικείους στους μαθητές ( διαδίκτυο, μαγνητοφώνηση …) αλλά και ευχάριστους ( συζήτηση με συγγενείς , επισκέψεις….)
Τα εκπαιδευτικά κέρδη ήταν ακόμα ένα κριτήριο επιλογής του θέματος. Στόχοι της εκπαιδευτικού δεν ήταν μόνο οι σχετικοί με την Εθνογραφία αλλά και πρακτικοί , .όπως η εξοικείωση των παιδιών με τη χρήση και αξιοποίηση του διαδικτύου , η βελτίωση της γραπτής τους έκφρασης , η αλλαγή στη στάση τους απέναντι στην Τρίτη ηλικία κ.α…
Η ιδιαιτερότητα αυτών των χωριών της Ημαθίας ως τόπου συνάντησης και συμβίωσης ανθρώπων από διαφορετικά πολιτιστικά περιβάλλοντα έπαιξε επίσης ρόλο στην επιλογή , αφού υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες και πρόσφορο έδαφος για εθνογραφικές μελέτες. Αλλά και η συνύπαρξη μαθητών με διαφορετική καταγωγή και εθνοτική προέλευση ήταν μία πρόκληση από μόνη της , στην κατεύθυνση της ομαλής συνύπαρξης και της αποδοχής της ετερότητας ως κάτι όχι μόνο φυσικού αλλά και πολύτιμου…

Μέθοδοι εργασίας
Προκειμένου να προσεγγίσουμε όσο πιο αναλυτικά γίνεται στα πλαίσια ενός σχολικού πολιτιστικού προγράμματος το ζήτημα των εθνοτικών ταυτοτήτων , ακολουθήσαμε ένα συνδυασμό μεθόδων:
α) Συνεντεύξεις: Τα παιδιά πήραν συνεντεύξεις αρχικά από τους γονείς και σε δεύτερο στάδιο από τις γιαγιάδες και τους παππούδες και –αν ζούσαν ακόμη και ήταν σε θέση να μιλήσουν- από τους προπαππούδες.
β) έρευνα σε οικογενειακό αρχειακό υλικό , όπου υπήρχε πρόσβαση. Δυστυχώς , μόνο λίγοι μαθητές μπόρεσαν να βρουν τέτοιο υλικό.
γ) Γενεαλογικά δέντραΤα παιδιά όλα μετά από συστηματική δουλειά πάνω στην ιστορία των προγόνων τους έφτιαξαν τα οικογενειακά γενεαλογικά τους δέντρα, με υπομνήσεις για τις χρονολογίες γέννησης και θανάτου , όπου κατέστη δυνατό.
δ) Χάρτες μετακινήσεωνΟι μαθητές έφτιαξαν χάρτες , όπου απεικονίζονται οι μετακινήσεις των προγόνων τους στο πέρασμα του χρόνου.
ε) Συνέντευξη συζήτηση μαθητών με συγχωριανούς σχετικά με την ιστορία του χωριού.

Συμπεράσματα από τη διεξαγωγή του project
1) Οι μαθητές εχουν πια διαφορετική αντίληψη γεωγραφίας της ευρύτερης περιοχής από Πόντο έως τη νότια Ελλάδα . Αντιμετωπίζουν το χώρο των νότιων Βαλκανίων ως έναν ενιαίο χώρο , χωρίς σύνορα εθνικά για πολλούς αιώνες. έχουν αντιληφθεί την ιδιαιτερότητα του χώρου αυτού ως σημείου συνάντησης και συμβίωσης πολλών λαών και πολιτισμών. Η δημιουργία χαρτών και γενεαλογικών δέντρων συνέβαλε κατά πολύ σε αυτό…
3)Οι μαθητές κατανόησαν την πορεία της οικογένειάς τους μέσα στο χρόνο , με παράλληλη κατανόηση της ελληνικής και βαλκανικής οικονομικής , πολιτικής , κοινωνικής ιστορίας . Θέματα όπως η μετανάστευση , ο εμφύλιος , η βουλγαρική κατοχή ,οι πολιτικές έριδες και οι διώξεις των αριστερών πριν και μεταπολεμικά για πρώτη φορά έγιναν γνωστά στους μαθητές με βιωματικό τρόπο.
3) Τα παιδιά σε συντριπτικό ποσοστό είχαν και πριν την εκπόνηση του προγράμματος καλή γνώση της προέλευσης των προγόνων τους ( τοπικής) αλλά δε μπορούσαν να την ερμηνεύσουν και να την εντάξουν σε ένα πλαίσιο χρονικό και ιστορικό.
4) Αν και θα ήταν αναμενόμενο η όλη διαδικασία της μελέτης των διώξεων που όλοι σχεδόν οι πρόγονοι των μαθητών βίωσαν να τα οδηγήσει στην ανάπτυξη κάποιας αντιπάθειας προς τους γειτονικούς λαούς , δεν έγινε κάτι τέτοιο. Αν και κυρίως οι Πόντιοι και Μικρασιάτες πρόγονοι αναφέρθηκαν με έντονο συναισθηματισμό στα βάσανα που πέρασαν , τα παιδιά δεν επικεντρώθηκαν σε αυτό . Ίσως έχουν μεγαλώσει με αυτές τις συζητήσεις και δε τους προξενούν πια εντύπωση . Ούτε ποτέ θέλησαν να αναφερθούμε ιδιαίτερα σε αυτές.
6) Τα παιδιά κατανόησαν καλύτερα τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους, ήλθαν σε ουσιαστική επαφή μαζί τους , άρχισαν να κατανοούν τη διάσταση απόψεων με αυτούς, μέσω κυρίως των συνεντεύξεων . Η διαφορά στον τρόπο σκέψης , στις αντιλήψεις στις στάσεις φάνηκε έντονα κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων και δεν έμεινε μετά ανερμήνευτη.

γενεαλογικά δένδρα και χάρτες μετακινήσεων μαθητών


Αποστολίδου Αικατερίνη










Βασιλείου Γεώργιος










Βρέσκας Θωμάς






Δημογλίδου Ευτέρπη










Δημογλίδου Ελένη










Κατσικαρώνης Νικόλαος










Κιάτσης Ιωάννης










Μπαλτζής Δημήτριος










Πέϊος Αντώνιος










Πιλιτσίδης Λουκάς






Σπυριδωνίδης Σταύρος









Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

θέλεις να γνωρίσεις;


ποια μερα της εβδομαδας γεννήθηκες


H ηλικία του μυαλού


Οι οδηγίες είναι στα Γιαπωνέζικα γι' αυτό διάβασε τες ΤΩΡΑ!  

1. Πάτησε  'start'

2. Περίμενε το 3, 2, 1.

3. Να θυμηθείς τη θέση του κάθε αριθμού στην οθόνη και μετά κάνε κλικ στους κύκλους από το μικρότερο στο μεγαλύτερο νούμερο.  

4. Στο τέλος το κομπιούτερ θα υπολογίσει την ηλικία του μυαλού σου. 



Τεστ γνώσεων σε γλώσσα,  Μαθηματικά, Φυσική και άλλα




Πού οδηγεί η σχέση σας;




 τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού




ΤΕΣΤ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΧΟΛΑΝΤ





Τεστ ευφυΐας με σχήματα





ΒΙΟΡΥΘΜΟΙ




πως το βρίσκει;

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Ιστορία του χωριού Κουντούινια-Γιαντσιστα-Αγιος Γεώργιος

Το πρώτο  χωριό, το όνομα του οποίου ήταν Κεραμίτκα (ή Κουντούινια κατά άλλους ) και βρίσκονταν δίπλα στο Άγιο Αθανάσιο, στην ανατολική πλευρά του καναλιού της τάφρου Τ66.
ο δρόμος προς τον Αγιο Αθανάσιο

η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου

Επίσης στην περιοχή Παλιάμπελα 500μ νοτιοανατολικά του δρόμου Αγίου Γεωργίου-Ζερβοχωρίου υπάρχει μία τούμπα όπου βρέθηκε οικισμός της Νεότερης Νεολιθικής περιόδου. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές αυτές βρίσκονται στο αρχαιολογικό μουσείο της Βέροιας.
Εξ’ αιτίας μιας επιδημίας (πανούκλα) το εγκατέλειψαν και εγκαταστάθηκαν στην δυτική πλευρά του καναλιού στην συμβολή καναλιού με τον παραπόταμο Κούτικα ή αλλιώς Σκροπ  στη θέση που βρίσκονταν η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.
Το 1918 το νέο χωριό   ονομάζεται  Γιάντσιστα  και περιλαμβάνει και τους οικισμούς της Αγίας Μαρίνας ,Μονόσπητα και Λυκοβίστας(Λυκογιάννη). Η αρχαιολόγος Μελίνα Παισίδου στο αρχαιολογικό δελτίο 49 αναφέρει ότι η Γιάντσιστα ταυτίζεται πιθανότατα με την Ιωαννίτζιστα, Βυζαντινό οικισμό που αναφέρεται από τον 13ο  αιώνα. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί ήταν όλοι ντόπιοι και μιλούσαν την Μακεδονική (Σλαβική) γλώσσα.
Τα σπίτια ήταν κατασκευασμένα από πλιθιά (τούβλα από λάσπη και άχυρα) και υπήρχε μόνο ένα παράθυρο στις στέγες των σπιτιών όπου το ονόμαζαν “ μπάτζα”. Επίσης πίσω από τις πόρτες των σπιτιών τοποθετούσαν ένα ξύλο για να προστατεύονται από τους ληστές και το ονόμαζαν “ κρόσνο” . O μεγαλύτερος ληστής εκείνης της εποχής ήταν ο Ζλατάν.
Το 1922  εγκαταστάθηκαν στο χωριό πρόσφυγες Μικρασιάτες από την Προύσα  και Πόντιοι από το Απές καιΤοροσκώφ και Κιλιαμπέτ του Καυκάσου.
Τον πρώτο καιρό τους φιλοξενούσαν οι ντόπιοι κάτοικοι του χωριού. Στο χωριό υπήρχαν μπέηδες όπως ο Ριζά-μπέης και ο Εμί-μπέης  και στα χωράφια τους δούλευαν οι ντόπιοι κάτοικοι και καλλιεργούσαν σιτάρι, καλαμπόκι, σουσάμι και ρόβι (είδος χόρτου για τα ζώα) Από την παραγωγή του σιταριού οι μπέηδες έπαιρναν το  1/3 και τα 2/3 τα κρατούσαν οι Ντόπιοι.
Το 1928 υπευθυνος δήλωσις του Αντωνίου Ράδη

Εν Γιάντσιστα [Άγιος Γεώργιος Βεροίας] τη πρώτη Δεκεμβρίου 1928
Υπεύθυνος Δήλωσις
Κύριε Ζερβουλάκο

Δηλούμεν υμίν ότι το εισόδημα του τσιφλικίου Γιαντσίστης την εποχή όπου ήσανε οι μπέηδες έως τα 1912 έπαιρναν εισόδημα από κάθε ζευγάρι εκατό λίρες χρυσές το χρόνο.
Όλοι σχεδόν οι κολίγοι είχαμε από δύο ζευγάρια κάθε ένας. Αυτό το γράφομε να χρησιμεύσει για την Επιτροπή της απαλλοτριώσεως.
Οι δηλούντες
[υπογράφουν 6 κολίγοι * Από την υπογραφή του πρώτου – Αντώνιος Ράδης – φαίνεται ότι είναι αυτός, ο οποίος έγραψε την Δήλωση. 

Το 1932 έγινε ο αναδασμός της γης όπου οι Ντόπιοι πήραν 40 στέμματα ο καθένας και οι πρόσφυγες 30.
Το 1933 δημιουργούνται αποστραγγιστικά έργα. Γερμανοί με τεράστιο μηχάνημα εκσκαφής δημιουργούν το κανάλι της Τάφρου Τ66.

1933 σπίτι στο παλιό χωριό Γιάντσιστα με τους 2 Γερμανούς μηχανικούς για την κατασκευη της τάφρου Τ66

1933το μηχάνημα εκσκαφής που χρησιμοποιήθηκε για το κανάλι της Τάφρου Τ66

1933το ιδιο μηχάνημα, στο βάθος αριστέρα σπιτια της Γιάντσιστας;;

Μετά την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών οι ντόπιοι πήραν 4 κλήρους στέμματα ο καθένας και οι πρόσφυγες 8.
Τον Δεκέμβριο του 1935 μετά από κακοκαιρίες το κανάλι της Τάφρου Τ66 θα φουσκώσει και θα πλημμυρίσει και για άλλη μια φορά. Καταστράφηκαν όλα τα σπίτια εκτός από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, το κτήριο της αστυνομίας και το κονάκι του Ζεβγολάκου. Προσωρινά οι κάτοικοι του χωριού φιλοξενούνται σε σπίτια φίλων και συγγενών διπλανών χωριών.
Το 1938 οι κάτοικοι θα αναγκαστούν να μετακινηθούν 2 χιλιόμετρα δυτικότερα στο μέρος που βρίσκεται το σημερινό χωριό. Αυτό θα γίνει όμως μετά από διαβουλεύσεις και διαφωνίες. Ο πρώτος πρόεδρος του χωριού ο Γεώργιος Μαρτάκης.
Το 1940 ονομάστηκε Άγιος Γεώργιος ίσως από το όνομα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου του παλιού χωριού που δεν καταστράφηκε από την πλημμύρα.
Το 1946 η κοινότητα του Αγίου Γεωργίου υπάγεται στον νομό Ημαθίας ενώ μέχρι τότε υπαγόταν στον νομό Θεσσαλονίκης.